Η στρατηγική στροφή του Βερολίνου, η άνοδος της αμυντικής βιομηχανίας και τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ελλάδα.
Με τον Φρίντριχ Μερτς στην Καγκελαρία, η Γερμανία δείχνει έτοιμη να εγκαταλείψει την παραδοσιακή της ουδετερότητα υπέρ μιας πιο ενεργούς στρατηγικής παρουσίας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η γεωπολιτική αναδιάταξη και η ανάγκη για ευρωπαϊκή αυτονομία καθιστούν τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό επιτακτικό. Τι σημαίνει αυτό για την Ευρώπη και για την Ελλάδα ειδικότερα:
Η στρατηγική στροφή «Zeitenwende» το 2022 έσπασε ιστορικά ταμπού. Με τον Μερτς στην καγκελαρία, η πορεία αυτή συνεχίζεται με περισσότερο ιδεολογικό βάθος και πιο έντονο φιλοατλαντικό προσανατολισμό. Η Γερμανία θέλει να μην κρύβεται πλέον πίσω από τις ΗΠΑ, αλλά προσπαθεί να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρωπαϊκή άμυνα.
Οι γερμανικές αμυντικές εταιρείες γνωρίζουν άνθηση. Η Rheinmetall, η Krauss-Maffei Wegmann και άλλες ενισχύουν την παραγωγή και την εξαγωγή. Παράλληλα, η Γερμανία επενδύει σε νέες τεχνολογίες (UAV, κυβερνοασφάλεια, διαστημική παρακολούθηση), μετατρέποντας τον στρατιωτικό τομέα σε μοχλό ανάπτυξης.
Η κυβέρνηση Μερτς στηρίζει την κοινή ευρωπαϊκή άμυνα, όχι όμως χωρίς όρους. Παραμένει επιφυλακτική σε θέματα οικονομικής ενοποίησης, ενώ δείχνει τάσεις στρατηγικής αυτονομίας. Κάτι που ενδέχεται να προκαλέσει εντάσεις με χώρες όπως η Γαλλία ή η Ιταλία.
Για την Ελλάδα, η νέα γερμανική στρατηγική είναι δίκοπο μαχαίρι:
Θετικά: Ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας, πιθανή αποτροπή έναντι της τουρκικής προκλητικότητας.
Αρνητικά: Γερμανική ουδετερότητα στα ελληνοτουρκικά, εξαγωγές όπλων προς τρίτες χώρες, και αυστηρή προσήλωση σε κανόνες λιτότητας.
Η Γερμανία του Μερτς επιχειρεί ένα ιστορικό rebranding. Από ειρηνικός ηγέτης της Ευρώπης σε ενεργή στρατηγική δύναμη. Για την Ελλάδα, η συγκυρία απαιτεί πολιτική οξυδέρκεια, έξυπνη διπλωματία και ευελιξία, ώστε να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες χωρίς να εγκλωβιστεί σε σχήματα που δε τη συμφέρουν.